فهرست مطالب
هیچ زمان برای عکاسی بهتر از ساعات طلایی یعنی طلوع و غروب آفتاب نیست. اگر چه نور زیاد میتواند در هر زمانی اتفاق بیفتد، با این حال، فقط به این خاطر که زیبا هستند، به این معنا نیستند که می توانید به راحتی از آنها عکس بگیرید.
همان طور که روز شروع میشود ممکن است برای ثبت نوردهی مناسب، سخت باشد. بزرگترین مساله این است که ساعت طلایی ( طلوع و غروب آفتاب ) تقریبا به اندازه روزهای دیگر روز روشن نیست. بنابراین، شما باید با نور کمتر از حد معمول سر و کار داشته باشید.
این یکی از دلایل بسیاری است که چرا عکاسان منظره از سهپایه استفاده میکنند. اگر در نور کوتاه هستید، یک سهپایه به شما اجازه میدهد از یک سرعت شاتر طولانی استفاده کرده و نوردهی مناسب را ثبت کنید. عکاسی صنعتی و عکاسی تبلیغاتی در این زمان از روز توصیه نمیشود چون شرایط نوردهی پایین است و کیفیت عکس ها را کاهش می دهد.
نکاتی در مورد عکاسی طلوع و غروب آفتاب
حالتهای عادی را نشان دهید
شما میتوانید دقیقا مانند یک عکس معمولی عکس بگیرید، و تنها کاری که باید انجام دهید این است که مطمئن شوید که هیچ یک از نکات برجسته مهم در آسمان کاملا سفید است. این به این دلیل است که ثبت هر ناحیه از آسمان که تمام جزئیات آنها را از دست میدهد، غیر ممکن است.
فیلترها
موردی که مهم است بدانید استفاده از فیلتر است. توضیح ساده این است که آنها به طور فیزیکی نور را تغییر میدهند که به سنسور دوربین شما میرسد. در این حالت دو فیلتر که اغلب مرتبط هستند فیلترهای پلاریزه شده و فیلترهای تراکم خنثی مدرج هستند.
پلاریزه ها به دلایل متعددی مفید هستند، اما در طلوع و غروب خورشید بیشترین استفاده از آنها این است که میتوانند مناطق خاصی از آسمان را تاریک کنند. به طور خاص، ۹۰ درجه دور از خورشید در هر مسیر، کاهش قابلتوجهی در روشنایی شاهد خواهید داشت، با این فرض که ابرهای زیادی وجود ندارند.
بنابراین اگر در حال عکاسی از ۹۰ درجه دور از خورشید هستید، یک فیلتر پلاریزه میتواند راه بسیار خوبی برای تاریک کردن آسمان باشد. (اگرچه لازم به ذکر است که یک لنز واید ترکیبی با یک پلاریزه میتواند منجر به یک آسمان کم نور شود، و بهتر است از آن اجتناب شود). استفاده از فیلتر میتواند از پراش یا شکست نور نیز تا حدودی جلوگیری کند.
HDR و تکنیکهای ترکیب
در روش قبل مشکلاتی وجود دارد از جمله آن ها می توان به ترکیب نوردهی های چندگانه منظره با هم اشاره کرد.
اگر قبل از عکاسی HDR (محدوده دینامیکی بالا) مطلع شدید، از قبل با این که چطور این عکس کارساز است آشنا هستید. شما یک سری عکس را بدون تغییر ترکیببندی خود میگیرید. این شامل گرفتن دو یا چند عکس از صحنه است – یک نوردهی برای آسمان، یکی برای پیشزمینه، و گاهی تصاویر دیگر در بین – و سپس ترکیب بهترین قسمتهای با هم در پس پردازش.
این تکنیک میتواند مفید باشد، چون در برخی موارد، تکرار آنچه در میدان با تنها یک نوردهی مشاهده کردیم، غیر ممکن است. حتی بهترین سنسورهای دوربین، محدوده دینامیکی کافی ندارند . یک مساله با این روش، البته، این است که زیادهروی کردن – ایجاد یک نتیجه با جزئیات بیشتر و سایه نسبت به آنچه در این زمینه دیده بودید، بسیار ساده است. تصاویری مثل این که بلافاصله بینندگان را بد صدا میکنند. خیلی ساده به نظر نمیرسند.