فهرست مطالب
هر دوربین دوربین دیجیتان مدرن چیزی به نام “مد نورسنجی” دارد، که به عنوان “نورسنجی دوربین”، “نورسنج نوردهی” یا “نورسنجی” نیز شناخته می‌شود.
شما باید بدانید که چگونه نورسنجی کار می‌کند و چه چیزی از مدهای نورسنجی برای عکاسی مهم است، زیرا به عکاسان کمک می‌کند نوردهی خود را با حداقل تلاش کنترل کرده و در شرایط نوری غیر معمول عکس بهتری بگیرید.
نورسنجی چیست؟
نورسنجی به جریانی گفته می شود که دوربین شما بتواند تشخیص دهد که سرعت شاتر صحیح و دیافراگم باید بسته به مقدار نوری که به دوربین و ایزو می‌رود باشد. در سالیان گذشته عکاسی، دوربین‌ها به این نورسنج مجهز نبودند. عکاسان مجبور بودند از نورسنج دستی استفاده کنند تا نوردهی بهینه را تعیین کنند.
امروزه همه دوربین های دیجیتال یک سنسور نور یکپارچه دارند که به طور خودکار نور منعکس‌شده را اندازه‌گیری کرده و نوردهی بهینه را مشخص می‌کند. امروزه رایج‌ترین مدهای نورسنج در دوربین‌های دیجیتال به شرح زیر هستند:
نورسنجی ماتریسی
روش نورسنجی مرکز
نورسنجی نقطه‌ای
برخی از مدل‌های کانن EOS هم “نورسنجی جزئی” را ارائه می‌دهند، که مشابه روش نورسنجی نقطه‌ای است، به جز ناحیه پوشیده شده بزرگ‌تر است (تقریبا ۸ % از ناحیه یاب نزدیک مرکز تا ۳.۵ % در نورسنج نقطه‌ای).
شما می‌توانید نورسنج دوربین را هنگامی که در مد دستی عکس می‌گیرید، ببینید – به منظره یاب نگاه کنید و خواهید دید که میله‌های سمت چپ یا راست، با یک صفر در وسط، همانطور که در زیر نشان‌داده شده‌است.
اگر دوربین خود را در یک منطقه بسیار روشن قرار دهید، میله‌ها به سمت “+” می‌روند، که نشان می‌دهد نور زیادی برای تنظیمات نوردهی فعلی وجود دارد. اگر دوربین خود را در یک منطقه بسیار تاریک قرار دهید، میله‌ها به سمت “-” می‌روند، که نشان می‌دهد نور کافی وجود ندارد. سپس شما نیاز به افزایش یا کاهش سرعت شاتر خود برای رسیدن به “۰”، که نوردهی بهینه دارد، نیاز دارید.
مشکلات با نورسنجی
دوربین زمانی عالی کار می‌کند که صحنه به طور مساوی نورپردازی می‌شود. با این حال، مشکل و چالش برانگیز برای نورسنج، زمانی که اشیا با سطوح براق و شدت نور زیاد متفاوت وجود دارند، چالش برانگیز و چالش برانگیز است. به عنوان مثال، اگر شما تصویر آسمان آبی را با هیچ ابر و یا خورشید در کادر عکس می‌گیرید، تصویر به درستی نوردهی می‌شود، چون تنها یک سطح نور برای مقابله با آن وجود دارد. اگر چند ابر را به تصویر اضافه کنید، این کار کمی سخت‌تر می‌شود – نورسنج در حال حاضر نیاز به ارزیابی روشنایی ابرها در مقابل روشنایی آسمان و تلاش برای تعیین نوردهی بهینه دارد. در نتیجه، نورسنج ممکن است آسمان را کمی روشن کند تا به درستی ابرهای سفید را نوردهی کند – در غیر این صورت، ابرها بیش از حد سفید یا “بیش از حد پر نور” هستند.
اگر یک کوه بزرگ را به صحنه اضافه کنید، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اکنون نورسنج نشان می‌دهد که یک شی بزرگ وجود دارد که بسیار تیره‌تر است (نسبت به ابرها و آسمان)، و تلاش می‌کند با چیزی در وسط بالا بیاید، به طوری که کوه به درستی نوردهی شود. به طور پیش‌فرض، نورسنج دوربین به سطح نور در کل کادر نگاه می‌کند و سعی می‌کند با یک نوردهی که نور روشن و تاریک تصویر را متعادل می‌کند، ظاهر شود.
شما می توانید با تنظیم درست و دقیق نوردهی عکس های منحصر به فرد و زیبایی را خلق نمایید.